Herdenkingssite Bobbie van Maaren
Superpappa, superman, superzoon, superbroer, supervriend, superslim, supersportief, superlief, supermanager, supergemis.....
Van Jacoline, Timios volleybal

'Ik kreeg een enkele keer training van Bobbie, als invaller. Ik vond dat altijd enorm leuk. De reden zal jullie niet onbekend zijn, en vaker zijn genoemd: zijn enorme energie! Hij maakte er een fanatieke en actieve training van. Bij ieder spel wat hij bedacht, kon er iemand winnen.(heerlijk!) En natuurlijk liep hij constant aan te moedigen. Dat maakte dat we allemaal op ons hardste liepen.

Later kwam ik Bobbie meestal tegen in de Point. Hij zat altijd wel met een biertje aan de bar, te luisteren naar de verhalen van zijn broer. Een avond ging ik naast hem zitten en vroeg hij mij hoe het met mijn studie ging. Nou, dat ging niet zo goed; ik moest afstuderen maar had nog geen opdracht kunnen vinden. Bobbie reageerde meteen enthousiast; "Dan kom je toch bij mij afstuderen? En als je studiegenoot ook nog iets zoekt, dan verzin ik er nog wel een opdracht bij!"
Ik was natuurlijk dolgelukkig met de opdracht. Als snel stond ons eerste stage-overleg gepland bij restaurant Thuis. Bobbie vertelde over al zijn ervaringen in het hr vak en alle projecten/opdrachten waar hij mee bezig was. Nu ik zelf aan het werk ben, zie ik pas goed in dat hij echt met van alles en nog wat bezig was, en dat dat alleen kan als je je er volledig op stort. Trainingen, coaching, HR opdrachten, interim klussen, ict opdrachten. Daarnaast deed hij er van alles bij voor de vereniging.
Uiteindelijk zijn mijn studiegenootje en ik afgestuurd dankzij Bobbie. Uiteraard trakteerde Bobbie ons op een etentje bij Thuis om onze diplomering te vieren. Heel leuk!

Verder heb ik Bobbie vooral veel gezien in de Point en in de volleybalzaal. Bijvoorbeeld het feest "wat je later worden wil". Norma verkleed als Dolly Dot en Bobbie als een zeeman of piloot.
In ieder geval kon je gewoon zien dat Bobbie gek was op Norma en Norma op Bobbie. Ze stonden te kletsen en te dansen, maar hielden vooral elkaar in de gaten. Er zullen velen andere getuige van geweest zijn van jullie liefde, die dichter bij jullie staan en ook over dit onderwerp schrijven.
Passie, enthousiasme en energie. En een ram, dus vast ook eigenwijs en impulsief. Leuke eigenschappen die het leven kleur geven'.


Oud Be Fair/ Timios Gert Koele

'Ik hou niet zoveel van lange verhalen maar je moet weten dat het overlijden van Bobbie ook mij geraakt heeft, elke dag kijk in naar een bekerkampioensfoto van H2, boven mijn buro, waar hij met mij en natuurlijk andere boys opstaat. Hem zal ik nooit vergeten, net zoals de familie van Maaren, zowel met vader Rob, broer Mike en Bobbie gespeeld, dus bijna een soort familie.



Deel je herinneringen of anekdotes met ons en laat Jasper meegenieten van het moois dat zijn vader iedereen bracht..
Castellum/ Parc la Closure vriend Hans Roose

'Ik heb Bobbie leren kennen via de volleybal en vanaf het begin viel hij mij in positieve zin op. Buiten het goede volleyballen dat hij kan, straalde de vriendelijkheid, gezelligheid, hartelijkheid en energie letterlijk van hem af. Hij drong zich niet op en was altijd respectvol. Een gezelligheidsmens! Door zo in het leven te staan maakte Bobbie zich heel erg geliefd bij heel veel verschillende mensen. Als ik aan Bobbie denk zie ik die eeuwige aanstekelijke glimlach op zijn gezicht! Ik denk niet dat ik Bobbie ooit zonder glimlach heb gezien!'
'Bobbie was de gangmaker vol humor en kwam altijd met de meest geweldige, fijngeslepen ideeen over t shirts enzo. Tijdens de toernooien en de gezamelijke rit daar naartoe straalde Bobbie een en al plezier uit en tijdens de toernooien deden zijn aanvallen (hard!) menig tegenstander sidderen. Daar heeft hij zijn toernooinaam Boem Boem Bobbie aan te danken'.
'Bobbie genoot met volle teugen van jullie allebei en sprak vol supertrots over jullie allebei. Ook fantastisch om te zien hoe hij straalde in het bijzijn van Jasper. Echt een trotse vader, en terecht! Hij en Jasper begrepen elkaar. De band tussen hen was bijna tastbaar zei je op de begrafenis. Ik had dit niet mooier kunnen verwoorden'.
Be Fair/ Timios Wilma de Jong

'Bobbie als trainer was geweldig. Super enthousiast in al zijn oefeningen. En hoe je ook als speelster was, bij Bobbie had je het idee dat je een wereldspeler bent. Ikzelf, klein van formaat, net als je moeder spelverdeelster, mocht ook dan weleens meedoen met de aanvalsoefeningen bij je vader (mag ik bij geen enkele andere trainer). En dan sloeg ik de bal over het net. En dan stond Bobbbie te schreeuwen alsof ik de bal snoeihard voor de drie meter erin beukte. WAt natuurlijk totaal niet zo was. Maar door Bobbie's enthousiasme, groeide je als speelster letterlijk en figuurlijk. Dit is een beeld zoals ik Bobbie altijd zal herinneren. Enthousiast, sportief, energiek en met een grote lach op zijn gezicht'.
Eek Jansen, collega Norma Horizon

'Wat ik vanaf het begin aan je gemerkt hebt sinds je met Bobbie bent, is dat hij het helemaal voor jou was en jij voor hem.
Jullie waren maatjes, vrienden, en dol op elkaar. Dat bleek  uit al je verhalen. Je had het vaak, eigenlijk altijd, ook over hem als we elkaar zagen.
Naast het gemis, het vreselijke gemis, hoop ik dat je ook terug kunt gaan kijken met de gedachte dat je dat wel gehad hebt in je leven: echte liefde'.

Lees hier herinneringen van Bob's (oud) collega's
Oom Teus, Kolom van Dammen website..

Huilen om een vriend
Op 9 maart 2012 is ons iets vreselijks overkomen. Na een verschrikkelijk auto-ongeluk is mijn dierbare vriend Bobbie overleden. Plotseling weggerukt van zijn vrouw Norma, zijn zoontje Jasper, zijn ouders en broer, zijn familie, zijn vrienden. Niemand heeft afscheid van hem kunnen nemen. Dat is nog het allerergste. De vrolijke, sympathieke, sociale, enthousiaste, energieke Bobbie is er niet meer.

Nooit meer kan ik met hem praten over de genoegens des levens. Over de zon en het strand, vrouwen, voetbal, vakanties, auto’s, aandelen. Toen het misging met de aandelen, spraken we er nooit meer over. Over vrouwen en auto’s des te meer. Volgens Bobbie waren dat twee hele mooie "uitvindingen". Het zou ook het hele jaar door vakantie moeten zijn. Bobbie had wel ideeën hoe je het beste je werktijden zou moeten indelen. Werken doe je in de winter en als het regent. De rest van het jaar zit je met een biertje op het strand of op een terras. Jammer dat de maatschappij hier nog niet op ingespeeld is, vond Bobbie.

We hadden samen niet eens zoveel contact. Op verjaardagen, familieweekends, af en toe er tussendoor, soms wat flauwekul op het van-dam.net forum, maar het contact was toch vertrouwd. Weliswaar zat er bijna een generatie verschil tussen ons, maar we hebben altijd goed en gezellig kunnen "bomen". Bobbie was voor mij geen neef maar een goede vriend.
Lees hier de gehele kolom